Δηλώσεις - Αποφθέγματα

Φιλοσοφία - Ψυχολογία

Ράιχ Βίλχελμ

Ενα τετράχρονο αγοράκι έπαιζε χαρούμενα στο δρόμο, όταν μερικά επιθετικά, καβγατζίδικα παιδιά το πλησίαζαν και του ζήτησαν να τους φέρει ένα ποτήρι νερό. Αυτό το 'φερε πρόθυμα, τ' άλλα όμως, μόλις τους έδωσε το νερό, έβαλαν τις φωνές και του το έριξαν στο πρόσωπο, δίχως καμιά αφορμή. Μερικά από τα παιδιά γελούσαν μοχθηρά, ενώ άλλα έστεκαν αμήχανα χωρίς να λένε τίποτε. Κανείς, μήτε από τα παιδιά, μήτε από τους μεγάλους που έβλεπαν τη σκηνή, δεν ανακατεύτηκε. Το αγοράκι έμεινε στην αρχή ακίνητο και μετά έφυγε, με δάκρυα στα μάτια, δίχως να καταλαβαίνει. Μια άλλη μέρα είδα το ίδιο παιδάκι, που το ενοχλούσε χωρίς αιτία ένα ολοφάνερα νευρικό και σαδιστικό αγόρι. Αυτή τη φορά όμως το παιδί στράφηκε ενάντια στο βασανιστή του, τον έριξε καταγής, του 'δωσε ένα γερό χέρι ξύλο, και μετά έφυγε ήσυχα.
Η ευγενικιά ζωή είχε τελικά παρατήσει την απρόσφορη ανοχή και την καλόβολη διάθεσή της - είχε αρχίσει να πολεμά. Μια μέρα, αργά ή γρήγορα, όλα τα ευγενικά και καλόβολα αγόρια παντού θ' αρχίσουν να χτυπούν τα μοχθηρά, δειλά »μεγάλα αγόρια«, και θα τα κάνουν να φύγουν κλαίγοντας.